Tapduk Emre, Kadı Yunus ile çarşıda karşılaşırlar.

Tapduk Emre, Kadı Yunus'a İbrahim Ethem hazretlerinin kıssasını anlatır...

Derviş bağrı taş gerek Gözü dolu yaş gerek

Ben aciz ben yarım Sana tamam olmaya geldim

Bilmek istersen seni Cân içre ara cânı Geç cânından bul ânı Sen seni bil sen seni

Yar diye diye, can diye diye Düştük aşkın seline

Yâ Rabb ne olur derd-i dili yâra ulaşdır

Kara yüzümle geldim kapına eyle atâ yâ

Seher vakti çaldım yarin kapısını Baktım yarin kapıları sürmeli

Miadım dolmaya fırsat beklerken Tükenen ömrüme candı gözlerin

Gurbet elde bir hal geldi başıma Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir

Kılım kıpırdamaz derimi yüzsen Kalbimi kırarak ağlatma beni

Gönül bir bahr-ı ummândır ana hadd ü pâyân olmaz

Sâkî şu câmı Doldur müdâmı Koy özge kâmı Sun şey’en li’llâh

“Ve’d-duhâ” hüsnüne denildi ey şâh Ahsente ahsente hoş bâreke’llâh